Her sonbahar dökülen yapraklar misali
İçimde bir sızı, gözlerimde hüzün hali
Hasretin yağmur olup yağar üzerime
Anıların sararmış rengi düşer gönlüme
Rüzgar savurur özlemimi dört bir yana
Sensizliğim karışır puslu sonbahara
Kurumuş dallar gibi uzanır ellerim
Yaprak döken hasretimle yalnız beklerim
Her düşen yaprakta sen varsın sanki
Mevsimler değişir, değişmez sevdanın rengi
Sonbahar bahane, sen gideli beri
Yaprak döker durur hasretimin her yeri
